Conclusie en interventies

Voor de laatste keer, welkom op mijn website!

In mijn vorige verhalen heb ik jullie meegenomen in mijn leerproces betreffende pedagogisch handelen.
Mijn persoonlijke leervraag was: Op welke manier krijg ik energie van mijn leerlingen in plaats van dat lesgeven mij energie kost? Ik heb deze vraag geformuleerd omdat de groep waar ik mee werk, eerstejaars vmbo basis leerlingen, vaak van de hak op de tak springen en een korte spanningsboog hebben. Ze roepen door de klas zonder dat hen iets is gevraagd en moeten vaak gecorrigeerd worden.

Vooral het corrigeren is een terugkerend probleem. Het kost mij veel energie als ik de les vaak stil moet leggen en leerlingen continue moet corrigeren op hun gedrag. Wellicht hoort dit ook bij de doelgroep waar ik les aan geef, want hier zitten ook zorgleerlingen bij met bijvoorbeeld ADHD. Voordat ik startte met dit onderzoek was de leegloop van energie nog erger. Ik wist niet wat mijn grenzen waren en leerlingen liepen over mij heen. De klas bepaalde de les soms in plaats van dat ik de docent was. Ik vond het enorm lastig hier een weg in te vinden en daarom heb ik dit ook aangekaard bij mijn stagebegeleidster en instituutopleider destijds. We hebben een goed gesprek gehad waarbij werd verteld dat ik meer een leider mocht gaan zijn. Ik heb toen van mijn instituutopleider een interessante bron aangereikt gekregen: de 7 eigenschappen van persoonlijk leiderschap van Steven Covey. Dit heeft mij geholpen om meer de leiding te nemen en consequente regels te hanteren in de klas. Ik heb nu een betere balans gevonden tussen aardig, lief, duidelijk en consequent zijn. Ik ben geen docent die leerlingen snel de klas uit stuurt, omdat de band met een leerling dan scheef kan worden. Mijn visie op straf is dat een leerling iets moet leren van wat hij niet goed heeft gedaan. Zo heb ik mijn eigen regels gemaakt in de klas en leerlingen weten nu wat er van hen verwacht wordt. Als ik ongewenst gedrag zie tijdens de les, komen ze na de les bij mij. Of er wordt over de situatie gepraat, of leerlingen moeten 10 redenen opschrijven waarom dit gedrag ongewenst is en laten ondertekenen door hun ouders. Als ze het dan bij mij inleveren vraag ik of ze het er met pap en mam over hebben gehad, hier komt dan een gesprek uit voort en zo hoor ik wat de leerling ervan heeft geleerd. Wat ik daarna zie is dat de leerling zijn gedrag aanpast en minder gecorrigeerd hoeft te worden in de les. Voor de ontwikkeling en het welzijn van leerlingen is het ook goed dat ik nu meer een leider ben en consequent ben in het omgaan met ongewenst gedrag. Ik vind dat het klassenklimaat nu veiliger is en dat er meer wordt geleerd. Dit neemt niet weg dat ik meer energie krijg van leerlingen. Er moet nog steeds gecorrigeerd worden en daarin moet ik soms hard werken om het klassenklimaat veilig te houden.

In dit onderzoek is gebruik gemaakt van verschillende bronnen, zoals literatuur, collega’s van het Hub van Doornecollege en leerlingen en docenten van het Corderius college in Amersfoort. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik het van belang vond dat meerdere invalshoeken belicht werden, ook wel een triangulatie genoemd.

In mijn vorige verhaal heb ik aangekondigd dat ik VIL lijsten af zou nemen bij leerlingen. VIL staat voor vragenlijst interpersoonlijk leraarsgedrag. De VIL is ontwikkeld om de omgang tussen leerlingen en docent in kaart te brengen. Leerlingen hebben ingevuld wat ze vinden van mij als docent in de klas. Hieruit is gekomen dat leerlingen mij meer helpend dan sturend vinden. Ik word door de klas gezien als sociaal voelend, behulpzaam en meelevend. Ik ben me er ook van bewust dat ik hierbij hoort dat ik conflicten en problemen vaker uit de weg ga dan zou moeten, dus dit blijft wel een aandachtspunt voor in de toekomst. Ook zeggen leerlingen dat ik geinteresseerd ben in ze, mezelf kan inleven in hen en mijn waardering laten blijken voor hun werk. Hierin ben ik me bewust van het feit dat ik niet altijd aardig gevonden hoef te worden door leerlingen. Ik ben de leider en die moet blijven reageren op ordeverstoringen. Dit blijft een aandachtspunt voor in de toekomst.

Mijn bezoek aan het Corderius college was inspirerend en ik ben docenten dankbaar dat ik aanwezig mocht zijn op school. Alhoewel ik dacht dat ik PBS in kon zetten in mijn klassen, is gebleken dat dit schoolbreed gedragen moet worden. Ik heb geprobeerd enkele elementen uit de theorie terug te laten komen, zoals het positief benaderen van leerlingen in combinatie met een consequentie zoals eerder hierboven geschreven is. Ik benader leerlingen niet graag negatief omdat ik van mening ben dat je de relatie met een leerling dan scheef trekt. Dit is ook gebleken uit de theorie die ik heb onderzocht, ik refereer hierin naar het verhaal ‘hoe stimuleer je gewenst gedrag?’

Daarnaast stond er een vraag centraal in dit onderzoek en deze luidt als volgt: Welke interventies zijn inzetbaar ten gunste van een positief klassenklimaat? Hierbij zijn de volgende deelvragen geformuleerd die zijn beantwoord tijdens mijn proces:
1. Hoe pak ik ongewenst gedrag aan?
2. Hoe ervaren leerlingen ongewenst gedrag tijdens de les?
3. Welk gedrag vinden docenten ongewenst tijdens de les?
4. Hoe stimuleer ik gewenst gedrag?
5. Hoe draai ik als docent ongewenst gedrag om naar gewenst gedrag?

Omdat ik in het verleden veel heb gereisd ga ik elke interventie neerzetten onder een bepaald land. In mijn eindpresentatie zie je hier meer over, dus heb nog even geduld 
1. Investeer in een groep, bouw een band op met leerlingen (Annelies Buurmans, 2017)
2. Verhef je stem nooit, je bent een voorbeeldfunctie (Simonsen & Meyers, 2016, p. 143)
3. Laat leerlingen altijd weten wat er gaat gebeuren bij het aanhouden van ongewenst gedrag (Teitler, 2014, p. 100)
4. Ken je eigen kernwaarden (Steven Covey)
5. Treed op als een leider! (Steven Covey)
6. Beloon in de vorm van communicatie (Volkert Oostwolder, 2017)
7. Geef geen straffen die niet bij je passen (L de Wert, 2018).

Verdere ontwikkeling als docent in de toekomst zal nodig zijn. Ik denk dat je als docent continue in ontwikkeling bent. Het stopt nooit, omdat je elk jaar nieuwe leerervaringen op doet. Zowel over jezelf als je functioneren als docent. Als ik kijk naar mijn eigen ontwikkeling vind ik dat ik een enorme groei heb laten zien. Voorheen wist ik niet hoe ik moest handelen bij ongewenst gedrag, omdat ik altijd dacht dat je een leerling positief moest benaderen. Echter ik haalde positief en lief door elkaar. Ik gaf leerlingen geen consequentie bij ongewenst gedrag en ik wist ook niet wat mijn regels waren in de klas, totdat ze over mijn grenzen heen gingen. Er is toen een lichtje gaan branden dat het zo niet meer kan. Ik ben de boeken ingedoken en ik heb dit onderzoek eraan gekoppeld. Ik ben meer een leider geworden die duidelijk is naar haar leerlingen zodat ze weten wat de consequentie is bij ongewenst gedrag. Daarnaast ben ik nog steeds mezelf. Een aardige, vriendelijke en oprecht geinteresseerde docent die het fijn vindt als leerlingen lekker in hun vel zitten. Tevens weet ik nu dat ik mijn energie haal uit het lesgeven voor mbo leerlingen. Deze leerlingen zijn meer intrinsiek gemotiveerd dan vmbo leerlingen en ik kan mijn kennis als verpleegkundige beter overdragen. Alhoewel ik nu weet dat ik geen vmbo docent zal gaan zijn, ben ik wel dankbaar dat ik veel heb mogen leren binnen het Hub van Doornecollege. Het was niet altijd even leuk, maar ik denk dat ik er in mijn latere loopbaan de vruchten van pluk.

Als laatste wil ik jou als lezer bedanken voor de interesse in mijn verhalen. Weet jij waar jouw energie het beste tot zijn recht komt? Het ga je goed.

Lisanne de Wert